تفاوت زبان انگلیسی رسمی و غیررسمی در چه است؟

یک خانم پرچم انگلیس دستش گرفته است.

فهرست مطالب

یادگیری زبان انگلیسی تنها به حفظ واژگان و قواعد گرامری محدود نمی‌شود؛ بلکه شناخت نحوه استفاده صحیح از زبان در موقعیت‌های مختلف اهمیت بسیار زیادی دارد. یکی از مهم‌ترین موضوعاتی که زبان‌آموزان باید با آن آشنا باشند، تفاوت زبان انگلیسی رسمی و غیررسمی است. این تفاوت به‌قدری مهم است که می‌تواند بر برداشت مخاطب، کیفیت ارتباط، موفقیت در محیط کاری و حتی تصویری که از شما ساخته می‌شود تأثیر بگذارد. بسیاری از خطاهای رایج در مکالمه یا نوشتار انگلیسی ناشی از ناآگاهی نسبت به همین موضوع است. در این مقاله به‌صورت کامل، کاربردی و قابل‌فهم، به این موضوع می‌پردازیم که تفاوت زبان انگلیسی رسمی و غیررسمی چیست، هر کدام چه ویژگی‌هایی دارند، در چه شرایطی باید از کدام سبک استفاده کرد و چگونه می‌توان آن‌ها را از یکدیگر تشخیص داد.

زبان انگلیسی رسمی چیست؟

زبان انگلیسی رسمی یا Formal English سبکی از زبان است که در موقعیت‌های جدی، حرفه‌ای، رسمی و ساختاریافته استفاده می‌شود. این سبک معمولاً در مکاتبات حرفه‌ای، سخنرانی‌های شغلی، مقاله‌نویسی، متون دانشگاهی، گزارش‌های رسمی، رزومه‌نویسی و مواردی از این‌ دست کاربرد دارد. ویژگی بارز زبان رسمی این است که از ساختارها و واژگان دقیق‌تر، جملات بلندتر و زبان مودبانه‌تر استفاده می‌کند. این زبان بدون استفاده از اصطلاحات کوچه‌بازاری یا واژگان محاوره‌ای نوشته یا بیان می‌شود.

برای مثال، در نامه‌های کاری معمولاً می‌گوییم:
“I would like to request further information regarding your services.”
“مایل هستم اطلاعات بیشتری در ارتباط با خدمات شما درخواست کنم.”

 این جمله نه‌تنها محترمانه است، بلکه ساختار دقیق و واژگان حرفه‌ای دارد و مناسب یک موقعیت رسمی محسوب می‌شود.

زبان انگلیسی غیررسمی چیست؟

در مقابل، زبان انگلیسی غیررسمی یا Informal English سبکی دوستانه، راحت، محاوره‌ای و روزمره از زبان است. این نوع زبان در مکالمات دوستانه، پیام‌رسان‌ها، شبکه‌های اجتماعی، گفت‌وگوهای خانوادگی و موقعیت‌های صمیمانه مورد استفاده قرار می‌گیرد. جمله‌ها معمولاً کوتاه‌تر، ساده‌تر و کاملاً انعطاف‌پذیر هستند. همچنین می‌توان از اصطلاحات عامیانه (slangs)، مخفف‌ها و بیان‌های احساسی استفاده کرد.

مثلاً جمله غیررسمی که ممکن است در عموم افراد استفاده کنند چنین است:
“Hey! Can you send me that info?”
“هی! می‌تونی اون اطلاعات رو برام بفرستی؟”

این جمله ساده، سریع، صمیمانه و کاملاً غیررسمی است.

به همین دلیل، شناخت تفاوت زبان انگلیسی رسمی و غیررسمی برای جلوگیری از سوء‌‌برداشت در موقعیت‌های حرفه‌ای بسیار ضروری است.

چرا شناخت تفاوت زبان انگلیسی رسمی و غیررسمی ضروری است؟

شناخت تفاوت بین این دو سبک تنها یک موضوع آموزشی نیست، بلکه تأثیر مستقیم بر موفقیت ارتباطی دارد. برای مثال:

  1. در محیط‌های کاری حرفه‌ای، استفاده از زبان غیررسمی ممکن است غیرحرفه‌ای یا بی‌احترامی تلقی شود.
  2. در دانشگاه، استفاده از اصطلاحات محاوره‌ای در مقاله یا پایان‌نامه موجب کاهش کیفیت علمی متن می‌شود.
  3. در ارتباطات دوستانه، استفاده از زبان رسمی ممکن است حس فاصله یا سردی ایجاد کند.

بنابراین، فهم دقیق تفاوت زبان انگلیسی رسمی و غیررسمی به زبان‌آموز کمک می‌کند تا در هر موقعیت، مناسب‌ترین سبک ارتباطی را انتخاب کند و تأثیر مثبت‌تری بر مخاطب بگذارد.

ویژگی‌های زبان انگلیسی رسمی

برای اینکه بتوانیم تفاوت این دو سبک را دقیق‌تر بررسی کنیم، ابتدا باید ویژگی‌های زبان رسمی را بشناسیم. این ویژگی‌ها شامل موارد زیر می‌شوند:

1. استفاده از واژگان دقیق و سطح بالا

در زبان رسمی از واژگان پیچیده‌تر و سطح‌بالا استفاده می‌شود. برای مثال، به‌جای “buy” از “purchase” و به‌جای “help” از “assist” استفاده می‌شود. این انتخاب واژگان، حرفه‌ای بودن جمله را افزایش می‌دهد.

2. پرهیز از مخفف‌ها

در زبان رسمی از مخفف‌هایی مانند don’t، can’t، won’t استفاده نمی‌شود و شکل کامل آن‌ها نوشته می‌شود:
do not – cannot – will not

3. استفاده از جملات طولانی‌تر و ساختاریافته

در زبان رسمی، جملات معمولاً طولانی‌تر هستند و از ساختارهای گرامری پیچیده‌تر مانند passive voice یا relative clauses استفاده می‌شود.

4. عدم استفاده از اصطلاحات عامیانه

جملاتی مانند “gonna”، “wanna”، “gotta” یا اصطلاحاتی مانند “cool” یا “awesome” مناسب نوشتار و مکالمه رسمی نیستند.

5. زبان مودبانه و محترمانه

فعل‌های مودبانه مانند would، could، may بیشتر استفاده می‌شوند.
مثال:
“I would appreciate it if you could respond at your earliest convenience.”

“قدردان خواهم بود اگر در اولین فرصت مناسب پاسخ دهید.”

مطالعه بیشتر:  آموزش گام به گام نوشتن ایمیل رسمی انگلیسی به دانشگاه

ویژگی‌های زبان انگلیسی غیررسمی

در مقابل زبان رسمی، زبان غیررسمی ویژگی‌های زیر را دارد:

1. استفاده از جملات کوتاه‌تر و ساده‌تر

گفت‌وگوهای روزمره معمولاً بدون ساختار پیچیده و بسیار ساده بیان می‌شوند.

2. استفاده از مخفف‌ها

در مکالمات غیررسمی استفاده از مخفف‌هایی مثل don’t، can’t، I’m کاملاً طبیعی است.

3. استفاده از اصطلاحات عامیانه و اسلنگ

عباراتی مانند:
“What’s up?”، “You bet!”، “No worries!”
“چه خبر!، حتما! یا صد در صد!، نگران نباش”

 در گفت‌وگوهای دوستانه کاربرد دارند.

4. لحنی راحت و صمیمانه

جمله‌ها لحن دوستانه دارند و حتی ممکن است غیرگرامری یا شکسته باشند. مانند:
“Gonna go now.”

“الان می‌خوام برم.”

5. ساختارهای ساده‌تر

در مکالمات غیررسمی معمولا از جمله‌های کوتاه و مستقیم استفاده می‌شود، بدون پیچیدگی‌های گرامری.

مردی که کت و شلوار پوشیده است و کامل رسمی است در اتاق کار یکی از همکارانش است و به هم دست می‌دهند.

تفاوت زبان انگلیسی رسمی و غیررسمی در نوشتار

یکی از مهم‌ترین نقاطی که تفاوت این دو سبک بسیار واضح می‌شود، نوشتار انگلیسی است. در نوشتار رسمی، باید از واژگان دقیق، ساختارهای گرامری درست و جملات کامل استفاده کرد. اما در نوشتار غیررسمی، جمله‌ها آزادانه‌تر، کوتاه‌تر و محاوره‌ای‌تر هستند.

برای مثال:

جمله رسمی:
“Please inform me if you will be able to attend the meeting tomorrow.”

“لطفا اطلاع دهید که آیا امکان شرکت در جلسه فردا را دارید یا خیر؟”

جمله غیررسمی:
“Let me know if you can come to the meeting tomorrow.”

“به من خبرشو بده اگه می‌تونی به جلسه فردا بیای؟”

در جمله اول از واژگان حرفه‌ای‌تر، جمله کامل‌تر و فعل مودبانه استفاده شده، در حالی که جمله دوم کوتاه، ساده و کاملاً صمیمانه است.

تفاوت زبان انگلیسی رسمی و غیررسمی در مکالمه

در مکالمه نیز تفاوت‌ها به‌خوبی محسوس است. معمولاً در مکالمات روزمره افراد از اصطلاحات محاوره‌ای استفاده می‌کنند، اما در مکالمات رسمی مانند ارائه‌های کاری یا مصاحبه شغلی باید از زبان رسمی استفاده کرد.

برای مثال:

مکالمه رسمی:
“Good afternoon. I would like to discuss the progress of our current project.”

“عصر بخیر. مایل هستم درباره پیشرفت پروژه فعلی‌مان صحبت کنم.”

مکالمه غیررسمی:
“?Hey! Wanna talk about the project”

“هی! می‌خوای درباره پروژه حرف بزنیم؟”

در اینجا شدت تفاوت سبک مشخص است و هر کدام مناسب موقعیتی متفاوت هستند.

تفاوت زبان انگلیسی رسمی و غیررسمی در ایمیل‌نویسی

ایمیل شاید یکی از برجسته‌ترین بخش‌هایی باشد که در آن باید سبک نوشتاری مناسب را انتخاب کرد. ایمیل‌های کاری معمولاً رسمی هستند و باید ساختار مشخصی داشته باشند.

ایمیل رسمی:

  • مقدمه محترمانه
  • توضیح واضح و دقیق
  • پایان مودبانه

مثال:
“Dear Mr. Anderson,
I hope this message finds you well. I am writing to request further details regarding the upcoming conference.
Best regards,
John”

“آقای اندرسون عزیز، امیدوارم حالتان خوب باشد. این ایمیل را برای درخواست جزئیات بیشتر کنفرانس پیش رو می‌نویسم. 

با احترام،

جان”

ایمیل غیررسمی:
“Hi Mark,
Can you send me the details of the conference?
Thanks!”

سلام مارک، می‌تونی جزئیات کنفرانس رو برام بفرستی؟

ممنون!”

این مثال‌ها تفاوت زبان انگلیسی رسمی و غیررسمی را در ایمیل‌نویسی نشان می‌دهند.

تفاوت در واژگان (Vocabulary Difference)

واژگان یکی از اصلی‌ترین بخش‌های تفاوت میان این دو سبک است.

در زبان رسمی:

  • require → need
  • request → ask
  • assist → help
  • purchase → buy

در زبان غیررسمی:

  • gonna → going to
  • wanna → want to
  • cool → great

هر واژه حس متفاوتی ایجاد می‌کند و شناخت درست آن‌ها برای استفاده صحیح بسیار مهم است.

مطالعه بیشتر:  همه چیز درباره نوشتن نامه رسمی انگلیسی به شرکت

تفاوت در گرامر (Grammar Difference)

در زبان رسمی گرامر نقش مهم‌تری دارد.
برای مثال:

  • استفاده کمتر از جملات مجهول در مکالمه غیررسمی
  • عدم شکستن قواعد گرامری
  • پرهیز از جملات کوتاه‌شده و غیرساختارمند در زبان رسمی

در مقابل، در زبان غیررسمی قواعد گرامری انعطاف بیشتری دارند و حتی گاهی شکسته می‌شوند.

در چه موقعیتی از زبان رسمی استفاده کنیم؟

  • مکاتبات کاری
  • ارائه‌های رسمی
  • مقاله‌نویسی علمی
  • سخنرانی‌های حرفه‌ای
  • ارتباط با افراد ناشناس در محیط شغلی
  • رزومه و انگیزه‌نامه

به‌عبارت دیگر، هر زمان که هدف انتقال حرفه‌ای، دقیق و محترمانه محتوا باشد، باید زبان رسمی به کار رود.

 دوستان دور هم جمع شدند و باهم حرف می‌زنند شاد هستند.

در چه موقعیتی از زبان غیررسمی استفاده کنیم؟

  • پیام‌رسان‌ها
  • شبکه‌های اجتماعی
  • مکالمات دوستانه
  • گفت‌وگوهای خانوادگی
  • صحبت با همکاران صمیمی
  • محتوای روزمره یا سرگرمی

در این موقعیت‌ها لحن صمیمانه اهمیت بیشتری دارد.

چگونه مهارت تشخیص و استفاده از زبان رسمی و غیررسمی را تقویت کنیم؟

برای تقویت این مهارت می‌توان روش‌های زیر را به کار گرفت:

  • مطالعه نمونه ایمیل‌های رسمی و غیررسمی
  • تماشای فیلم‌ها و سخنرانی‌ها برای درک تفاوت لحن
  • نوشتن متن‌های متفاوت در هر دو سبک
  • تمرین تغییر سبک جملات از غیررسمی به رسمی
  • یادگیری واژگان مختلف برای هر سبک

این تمرین‌ها به شما کمک می‌کنند تا تفاوت زبان انگلیسی رسمی و غیررسمی را به‌صورت عملی بیاموزید.

مطالعه بیشتر:  چگونه برای مصاحبه کاری به زبان انگلیسی آماده شویم؟ 8 نکته کلیدی

جمع‌بندی

شناخت تفاوت زبان انگلیسی رسمی و غیررسمی برای هر زبان‌آموز ضروری است؛ زیرا هر سبک کاربرد منحصربه‌فردی دارد و استفاده نادرست از آن‌ها می‌تواند به سوءبرداشت یا کاهش حرفه‌ای بودن متن منجر شود. زبان رسمی برای موقعیت‌های جدی، حرفه‌ای و دانشگاهی استفاده می‌شود و نیازمند دقت، واژگان سطح بالا و ساختارهای گرامری دقیق است. از سوی دیگر، زبان غیررسمی در موقعیت‌های دوستانه و روزمره مناسب است و از واژگان ساده‌تر، مخفف‌ها و اصطلاحات محاوره‌ای استفاده می‌کند. با شناخت این تفاوت‌ها می‌توانیم در هر موقعیت بهترین سبک ارتباطی را انتخاب کنیم و حرفه‌ای‌تر، مؤثرتر و دقیق‌تر صحبت کنیم یا بنویسیم.

اگر رویای تسلط بر اصطلاحات زبان انگلیسی، گرامر و همچنین صحبت کردن مانند یک فرد انگلیسی زبان را دارید، انگلیش فکت بهترین انتخاب برای شماست! دوره‌های آنلاین ما با بهره‌گیری از مدرن‌ترین روش‌های آموزشی بین‌المللی طراحی شده‌اند و برای تمام سطوح، از مبتدی تا پیشرفته، مناسب هستند. در انگلیش فکت، اساتید حرفه‌ای و نیتیو با استفاده از فناوری‌های نوین و فعالیت‌های تعاملی، شما را در مسیر یادگیری سریع و مؤثر انگلیسی همراهی می‌کنند. از دوره‌های ما دیدن کنید و برای اطلاعات بیشتر، همین حالا با کارشناسان ما در واتساپ تماس بگیرید. همین امروز برای جلسه تعیین سطح رایگان خود ثبت‌نام کنید و اولین قدم را در این مسیر هیجان‌انگیز بردارید.

WhatsApp
Facebook
X
LinkedIn
Telegram

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

آخرین مقالات

Free Consultation For Abroad Plan

مشاوره رایگان برای طرح خارج از کشور